De Nederlandse Donald Duck is 70

Land van herkomst: Verenigde Staten

Donald Duck, een van 's werelds meest geliefde stripfiguren, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de Verenigde Staten. Het iconische personage werd gecreëerd door de getalenteerde Amerikaanse striptekenaar Carl Barks en maakte zijn debuut in 1934.

Carl Barks, ook wel bekend als de "Duck Man", begon zijn carrière als tekenaar bij The Walt Disney Company. Hij kreeg de opdracht om strips te maken met het beroemde personage Donald Duck, dat al eerder in animatiefilms verscheen. Barks werd al snel bekend om zijn humoristische en avontuurlijke verhalen, die de lezers over de hele wereld in de ban hielden.

Het was in het tijdschrift Walt Disney's Comics and Stories dat Donald Duck voor het eerst verscheen. De stripverhalen volgden het leven van de eigenzinnige, temperamentvolle eend en zijn belevenissen in Duckstad. Barks introduceerde ook een kleurrijke cast van personages, waaronder oom Dagobert Duck, Katrien Duck, Kwik, Kwek en Kwak, Guus Geluk en vele anderen, die allemaal bijdroegen aan de charme en het succes van de stripserie.

In de Verenigde Staten werd Donald Duck al snel een fenomeen. Zijn humoristische capriolen en herkenbare persoonlijkheid spraken zowel jonge als volwassen lezers aan. Het karakteristieke stemgeluid van Donald, dat later door Clarence Nash werd geïnterpreteerd in de animatiefilms, versterkte zijn populariteit nog verder.

Geboorteplaats: Duckstad

Carl Barks was niet alleen verantwoordelijk voor het creëren van Donald Duck, maar hij bracht ook Duckstad tot leven. Deze levendige fictieve stad, waarin de verhalen zich afspeelden, werd al snel een iconische setting voor talloze avonturen. Duckstad was bevolkt met verschillende dieren, waaronder eenden, ganzen, koeien, muizen en nog veel meer, waardoor een kleurrijk en gevarieerd universum ontstond.

En nu 70 jaar in Nederland

In Nederland verscheen Donald Duck voor het eerst in 1952 als bijlage bij het tijdschrift Margriet. Het weekblad groeide al snel uit tot een populaire publicatie en blijft tot op de dag van vandaag een favoriet onder jonge en oude lezers. De Nederlandse versie van het blad behield de essentie van het originele werk van Carl Barks, maar voegde ook nieuwe verhalen en elementen toe die aansloten bij de Nederlandse cultuur en smaak.

Het blad blijft nog steeds populair. Volgens hoofdredacteur Ferdi Felderhof komt dat voornamelijk door de herkenbaarheid, "maar we gaan ook met onze tijd mee". "De personages en Duckstad zijn niet veel veranderd. Iedereen die het blad twintig of dertig jaar geleden las, herkent nog steeds de Donald Duck uit zijn of haar jeugd", vertelt Felderhof in het NOS Radio 1 Journaal.

Tegelijkertijd merkt hij ook op dat het blad met de tijd meegaat. Zo heeft de eend nu een eiPad, zijn zijn neefjes actief op sociale media, en proberen de Zware Jongens in een verhaal met drones het geldpakhuis van Dagobert Duck te beroven. Maar het is nog steeds dezelfde eend met dezelfde pech en opvliegendheid.

De populariteit van de Disney-strips nam op een gegeven moment af in de Verenigde Staten, maar in Nederland bleef het weekblad een groot publiek aanspreken. Het heeft nog steeds bijna 200.000 abonnees.

Een oude eend met nieuwe uitdagingen

Het blad staat onder toezicht van Disney en vermijdt over het algemeen controverses. Toch sijpelt er soms iets van de huidige discussies door in Duckstad. Felderhof zegt: "Vorig jaar hadden we een verhaal waarin iedereen in Duckstad elkaar bekritiseerde en overgevoelig was. Met een knipoog maakten we dan een verhaal over iets wat in de maatschappij speelt."

Diversiteit en inclusiviteit spelen nu ook een grotere rol in de verhalen dan vroeger. Felderhof legt uit: "Duckstad is diverser geworden. We dachten als redactie: er lopen eenden, ganzen, koeien en muizen rond, dus het is al behoorlijk divers. Maar we kregen vaak de vraag van lezers: waarom is iedereen in Duckstad wit?"

Als reactie daarop hebben de makers meer niet-witte personages geïntroduceerd. Volgens de hoofdredacteur is het weekblad ook inclusiever geworden. Zo was er in 2019, als reactie op een verzoek van een lezer, een lesbisch stel te zien en inmiddels is er ook een personage in een rolstoel dat avonturen beleeft.

"In de eerste verhalen speelde het nog wel een rol dat hij in een rolstoel zat, maar inmiddels doet hij gewoon mee aan alle avonturen en vormt zijn handicap geen belemmering meer. We vinden het belangrijk om dat te laten zien. Kinderen die zelf een handicap hebben, waarderen het ook enorm."

Volgens de hoofdredacteur zijn er nog genoeg verhalen te vertellen. Ook redacteur Schuddeboom denkt dat er nog veel nummers zullen volgen, na de ruim 3700 Donald Duck-strips die al zijn verschenen. "Het leven van Donald biedt zoveel mogelijkheden voor verhalen, dus we zijn voorlopig nog niet klaar."